«Όταν προσεύχομαι αισθάνομαι έναν μυστικό Ιορδάνη...»

Θυμάμαι, παιδάκι που 'μουνα στο χωριό, πέρασε άπο κεί ενας Αγιορείτης.

 Τι μεγάλη ευλογία και τ' Άγιον 'Ορος κι ολα τά μοναστήρια, κι οχι μόνο! Και λεω:

—«Γέροντα, οταν προσεύχεσθε, πώς αισθάνεσθε;» Είχα, ετσι, την περιέργεια, σαν παιδάκι.

Μου λέει: «Νά σου πω, παιδί μου. 'Οταν προσεύχομαι κι οταν λεω την ευχή , αισθάνομαι ένα μυστικό Ιορδάνη, νά διαπερνάει τήν ψυχή μου. Ιορδάνης χαράς. Ιορδάνης αφέσεως. Μία άνοιξη. Γίνομαι σάν αγγε­λούδι. Αποκτάω φτερά. Ανεβαίνω ψηλά.. Νοιώθω ευτυχισμένος.»

Αρχ.Ανανίας Κουστένης

«Γεροντικές και άλλες ιστορίες» εκδ.Λευκωσία

ΠΗΓΗ