''Κολλημένος με την οθόνη'

Της συγγραφέως  Μαίρης Σάββα –Ρουμπάτη
Σε εικονογράφηση Χρήστου Δημητρίου
ΕΚΔΟΣΕΙΣ  Ίνδικτος

Ο Μπίλι είναι ''Κολλημένος με την οθόνη'', όπως όλα τα παιδιά στις μέρες μας. Χρησιμοποιεί τα εργαλεία της τεχνολογίας με επιδεξιότητα και ρουφάει από παντού πληροφόρηση, γνώση, ψυχαγωγία, εμπειρία.
Δεν πρόκειται για διδακτικό παραμύθι, αλλά για περιπέτεια που χαρίζει στον Μπίλι αναπάντεχες διαδρομές από το πραγματικό στο εικονικό περιβάλλον. Οι παγίδες είναι εκεί και τον περιμένουν για να τον ειρωνευτούν, να τον κοροϊδέψουν, να τον πλανέψουν.
Την εμπειρία του αφηγείται με λέξεις η Μαίρη Σάββα-Ρουμπάτη και με χρώματα ο Χρήστος Δημητρίου. Ταξιδεύοντας στις σελίδες του βιβλίου, η ιστορία θα φθάσει σε όλα τα χαρισματικά παιδιά από 8 έως 88 ετών, που έχουν ή δεν έχουν κόλλημα με την οθόνη.
Η ιστορία με λίγα λόγια: Κάθε παιδί του καιρού μας, μπορεί να βρεθεί στη θέση του Μπίλι. Ο Μπίλι είναι ένα παιδί χαρισματικό που ξέρει να απαντά στις προκλήσεις, να χρησιμοποιεί τις δυνατότητες της τεχνολογίας, να αρμέγει τη γνώση από κάθε πληροφορία που του δίνει η οθόνη του.

Αφιέρωμα στον ποιητή Γιώργο Βερίτη

Ο Αλέξανδρος Γκιάλας γεννήθηκε στην Ελάτα Χίου 1915 και πέθανε στην Αθήνα στις 5 Μαΐου 1948, ήταν Έλληνας ποιητής, γνωστός με το φιλολογικό ψευδώνυμο «Γ. Βερίτης».


Βιογραφία


Ο Αλέξανδρος Γκιάλας ήταν το τρίτο από τα επτά παιδιά του Ιωάννη Γκιάλα, ιερέα και δασκάλου στο χωριό Ελάτα της Χίου, και της Αμαλίας Γκιάλα, το γένος Μπιλίρη. Από το γυμνάσιο άρχισε να εκδηλώνεται η κλίση του Γ. Βερίτη για τα γράμματα, με τη σύνθεση ποιημάτων, διηγημάτων και άρθρων, που τα δημοσίευσε σε μαθητικά περιοδικά και τοπικές εφημερίδες της Χίου. Ποιήματά του την περίοδο εκείνη δημοσιεύθηκαν και στο λογοτεχνικό περιοδικό της Αθήνας «Νέα Εστία» με το ψευδώνυμο Αλέκος Πέτασος.


Πριν τελειώσει το Γυμνάσιο, κατά τη συμμετοχή του σε γυμναστικές επιδείξεις, ασθένησε από οξείς ρευματισμούς, οι οποίοι προσέβαλαν την καρδιά του, πάθηση που τελικά οδήγησε στον πρόωρο θάνατό του. Η πρώιμη διανοητική του ανάπτυξη τον έφερε φοιτητή σε ηλικία 16 ετών στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Στην Αθήνα συνδέθηκε με την Αδελφότητα Θεολόγων «Η Ζωή». Από το 1937, όταν εκδόθηκε το περιοδικό «Ακτίνες» ως όργανο της «Χριστιανικής Ενώσεως Επιστημόνων», ο Γ. Βερίτης υπήρξε από τους πρώτους και βασικούς συνεργάτες του. Παράλληλα, δραστηριοποιήθηκε ιδίως στο χώρο της νεολαίας και στο φοιτητικό χώρο καταπολεμώντας τις υλιστικές θεωρίες, ακόμα και κατά τη διάρκεια της γερμανικής Κατοχής.

Η Κυρά Σαρακοστή

Σαράντα μέρες κράταγε η νηστεία πριν το Πάσχα.

Τόσες νήστεψε και ο Χριστός στην έρημο. Τις τρεις πρώτες μάλιστα μερικές γυναίκες δεν έβαζαν στο στόμα τους τίποτα, ούτε καν ψωμί ή νερό και την τέταρτη έτρωγαν μόνο ειδικά φαγητά - καρυδόπιτα, σούπα με φασόλια, πετιμέζι. Πόσο αργά περνούσε η σαρακοστή για όσους νήστευαν και νήστευαν οι περισσότεροι.

Η "κυρά Σαρακοστή" ήταν το ημερολόγιό τους. Την παρίσταναν ως καλογριά. Έπαιρναν μια κόλλα χαρτί και σχεδίαζαν μια γυναίκα. Δεν της έκαναν στόμα γιατί συνέχεια νήστευε και τα χέρια της ήταν σταυρωμένα γιατί όλο προσευχόταν.