Ο Χριστός στο Club της Πολιτείας

Αλέξανδρου Σ. Καριώτογλου

Είχε προηγηθεί ένα τρελό πάρτι της Β’ Λυκείου εκείνης της χρονιάς στο Club της Πολιτείας. Συμμαθητές και συμμαθήτριες από την ίδια τάξη, πολλοί
φίλοι τους από άλλα σχολεία και μερικά «φιλαράκια» από την Α’ και Γ’ Λυκείου. Πα ρούσα και η κόρη μου.
Γύρω στη μία μετά τα μεσάνυχτα έπρεπε να μεταβώ στο χώρο αυτό, ξένο για μένα, της διασκέδασης των σύγχρονων νέων μας για να παραλάβω την κόρη μου.


- Κύριε, ελάτε να μας δείτε λίγο, με παρακάλεσαν οι μαθητές μου κι εγώ δεν τους αρνήθηκα. Θόρυβος πολύς, καπνός από τσιγάρα. Όλοι ντυμένοι στα γιορτινά τους.

Τσάμικος

Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις

Ποίηση: Νίκος Γκάτσος

Τραγούδι: Μανώλης Μητσιάς

Ήρωες της Επανάστασης του 1821

 

Το 1821, οι Έλληνες, μετά από σχεδόν 400 χρόνια σκλαβιάς υπό τους Οθωμανούς αποφάσισαν να

πάρουν στα χέρια τους τα όπλα και να πολεμήσουν για την ελευθερία τους. Η 25η Μαρτίου του

1821 σηματοδοτεί την έναρξη της ελληνικής επανάστασης και η 22α Μαρτίου του 1829 την ημέρα της δημιουργίας του νέου ελληνικού κράτους. Οι κάτωθι είναι ορισμένοι από τους σημαντικότερους ήρωες της ελληνικής επανάστασης του 1821.

Η Επανάσταση του 1821 μέσα απο πίνακες ζωγραφικής

Καραούλι
Θεόδωρος Βρυζάκης

Μετά την καταστροφή των Ψαρών
Νικόλαος Γύζης

Η ορκομωσία των αγωνιστών
Θεόδωρος Βρυζάκης

Πυρπόληση τουρκικής ναυαρχίδας
Νικηφόρος Λύτρας

Το παιδομάζωμα
Νικόλαος Γύζης

Το Κρυφό Σχολείο
Νικόλαος Γύζης

Η δολοφονία του Καποδίστρια
Διόνυσιος Τσόκος

Η Έξοδος του Μεσολογγίου
Θεόδωρος Βρυζάκης

Άγιος Αθανάσιος Διάκος
Φώτης Κόντογλου

Η μάχη της Αλαμάνας
Αλέξανδρος Ησαϊας

Γέροντας Πορφύριος: "Ο χριστιανός πρέπει να γίνει ποιητής"!

Όποιος θέλει να γίνει χριστιανός, πρέπει πρώτα να γίνει ποιητής
Η ψυχή του χριστιανού πρέπει να είναι λεπτή, να είναι ευαίσθητη, να είναι αισθηματική, να πετάει, όλο να πετάει, να ζει μες στα όνειρα. Να πετάει μες στ’ άπειρο, μες στ’ άστρα, μες στα μεγαλεία του Θεού, μες στη σιωπή.
Όποιος θέλει να γίνει χριστιανός, πρέπει πρώτα να γίνει ποιητής. Αυτό είναι! Πρέπει να πονάς. Ν’ αγαπάς και να πονάς. Να πονάς γι’ αυτόν που αγαπάς. Η αγάπη κάνει κόπο για τον αγαπημένο. Όλη νύχτα τρέχει, αγρυπνεί, ματώνει τα πόδια, για να συναντηθεί με τον αγαπημένο. Κάνει θυσίες, δε λογαριάζει τίποτα, ούτε απειλές, ούτε δυσκολίες, εξαιτίας της αγάπης. Η αγάπη προς το Χριστό είναι άλλο πράγμα, απείρως ανώτερο.


Και όταν λέμε αγάπη, δεν είναι οι αρετές που θ’ αποκτήσουμε αλλά η αγαπώσα καρδιά προς το Χριστό και τους άλλους. Το καθετί εκεί να το στρέφουμε.

Τι ζητούν τα παιδιά από τους γονείς τους

Η ομιλία της Πρεσβυτέρας κ.Σοφίας Κουτσούρη-Δορμπαράκη,
Καθηγήτριας Φιλολόγου,
στην Πνευματική Εστία της Ιεράς Μητροπόλεως Καρπάθου και Κάσου, το Σάββατο 17 Μαρτίου 2012.

Η ομιλία διοργανώθηκε στα πλαίσια της εορτής της Σταυροπροσκυνήσεως
με την ευλογία του Σεβ. Μητροπολίτη Καρπάθου και Κάσου κ.Αμβροσίου.


ΠΗΓΗ

Για τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου..

Το απόγευμα  , συναντηθήκαμε , με την βοήθεια του Θεού, για μια ακόμη φορά για να φτιάξουμε  μια  κατασκευή για την 25^η Μαρτίου , όπως τους είχαμε προειπεί  .

 Η χειροτεχνία που πραγματοποιήσαμε , αν και την ημέρα αυτή συνεορτάζουμε την Επανάσταση του 1821  και τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου - αφορούσε την χαρούμενη είδηση του Αρχαγγέλου Γαβριήλ  στην Παναγία, που ο Θεός , έκρινε άξια για να γεννήσει τον Σωτήρα μας.

''Κολλημένος με την οθόνη'

Της συγγραφέως  Μαίρης Σάββα –Ρουμπάτη
Σε εικονογράφηση Χρήστου Δημητρίου
ΕΚΔΟΣΕΙΣ  Ίνδικτος

Ο Μπίλι είναι ''Κολλημένος με την οθόνη'', όπως όλα τα παιδιά στις μέρες μας. Χρησιμοποιεί τα εργαλεία της τεχνολογίας με επιδεξιότητα και ρουφάει από παντού πληροφόρηση, γνώση, ψυχαγωγία, εμπειρία.
Δεν πρόκειται για διδακτικό παραμύθι, αλλά για περιπέτεια που χαρίζει στον Μπίλι αναπάντεχες διαδρομές από το πραγματικό στο εικονικό περιβάλλον. Οι παγίδες είναι εκεί και τον περιμένουν για να τον ειρωνευτούν, να τον κοροϊδέψουν, να τον πλανέψουν.
Την εμπειρία του αφηγείται με λέξεις η Μαίρη Σάββα-Ρουμπάτη και με χρώματα ο Χρήστος Δημητρίου. Ταξιδεύοντας στις σελίδες του βιβλίου, η ιστορία θα φθάσει σε όλα τα χαρισματικά παιδιά από 8 έως 88 ετών, που έχουν ή δεν έχουν κόλλημα με την οθόνη.
Η ιστορία με λίγα λόγια: Κάθε παιδί του καιρού μας, μπορεί να βρεθεί στη θέση του Μπίλι. Ο Μπίλι είναι ένα παιδί χαρισματικό που ξέρει να απαντά στις προκλήσεις, να χρησιμοποιεί τις δυνατότητες της τεχνολογίας, να αρμέγει τη γνώση από κάθε πληροφορία που του δίνει η οθόνη του.

Αφιέρωμα στον ποιητή Γιώργο Βερίτη

Ο Αλέξανδρος Γκιάλας γεννήθηκε στην Ελάτα Χίου 1915 και πέθανε στην Αθήνα στις 5 Μαΐου 1948, ήταν Έλληνας ποιητής, γνωστός με το φιλολογικό ψευδώνυμο «Γ. Βερίτης».


Βιογραφία


Ο Αλέξανδρος Γκιάλας ήταν το τρίτο από τα επτά παιδιά του Ιωάννη Γκιάλα, ιερέα και δασκάλου στο χωριό Ελάτα της Χίου, και της Αμαλίας Γκιάλα, το γένος Μπιλίρη. Από το γυμνάσιο άρχισε να εκδηλώνεται η κλίση του Γ. Βερίτη για τα γράμματα, με τη σύνθεση ποιημάτων, διηγημάτων και άρθρων, που τα δημοσίευσε σε μαθητικά περιοδικά και τοπικές εφημερίδες της Χίου. Ποιήματά του την περίοδο εκείνη δημοσιεύθηκαν και στο λογοτεχνικό περιοδικό της Αθήνας «Νέα Εστία» με το ψευδώνυμο Αλέκος Πέτασος.


Πριν τελειώσει το Γυμνάσιο, κατά τη συμμετοχή του σε γυμναστικές επιδείξεις, ασθένησε από οξείς ρευματισμούς, οι οποίοι προσέβαλαν την καρδιά του, πάθηση που τελικά οδήγησε στον πρόωρο θάνατό του. Η πρώιμη διανοητική του ανάπτυξη τον έφερε φοιτητή σε ηλικία 16 ετών στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Στην Αθήνα συνδέθηκε με την Αδελφότητα Θεολόγων «Η Ζωή». Από το 1937, όταν εκδόθηκε το περιοδικό «Ακτίνες» ως όργανο της «Χριστιανικής Ενώσεως Επιστημόνων», ο Γ. Βερίτης υπήρξε από τους πρώτους και βασικούς συνεργάτες του. Παράλληλα, δραστηριοποιήθηκε ιδίως στο χώρο της νεολαίας και στο φοιτητικό χώρο καταπολεμώντας τις υλιστικές θεωρίες, ακόμα και κατά τη διάρκεια της γερμανικής Κατοχής.

Η Κυρά Σαρακοστή

Σαράντα μέρες κράταγε η νηστεία πριν το Πάσχα.

Τόσες νήστεψε και ο Χριστός στην έρημο. Τις τρεις πρώτες μάλιστα μερικές γυναίκες δεν έβαζαν στο στόμα τους τίποτα, ούτε καν ψωμί ή νερό και την τέταρτη έτρωγαν μόνο ειδικά φαγητά - καρυδόπιτα, σούπα με φασόλια, πετιμέζι. Πόσο αργά περνούσε η σαρακοστή για όσους νήστευαν και νήστευαν οι περισσότεροι.

Η "κυρά Σαρακοστή" ήταν το ημερολόγιό τους. Την παρίσταναν ως καλογριά. Έπαιρναν μια κόλλα χαρτί και σχεδίαζαν μια γυναίκα. Δεν της έκαναν στόμα γιατί συνέχεια νήστευε και τα χέρια της ήταν σταυρωμένα γιατί όλο προσευχόταν.